Ceramika i metal od wieków towarzyszą sobie w sztuce i rzemiośle spotykają się w procesie twórczym, choć każdy z nich ma własne właści- wości i wymaga odmiennych technik obróbki. Glina, miękka i podatna na formowanie, potrzebuje żaru, by stać się trwałym naczyniem, a metal-by uzyskać plastyczność i ostateczną formę. W obu przypadkach kształt nadaje człowiek, ale kluczową rolę odgrywa kontakt z żywiołem ognia.
Historyczne spotkanie tych dwóch materii najpełniej widać w dawnych technikach drutowania naczyń. Delikatne, a zarazem funkcjonalne siatki z żelaznego lub miedzianego drutu chroniły spękane formy, nadając im nowe życie. Metalowa opaska oplatająca ceramikę niczym pajęcza sieć była jednocześnie gestem naprawy i subtelną dekoracją.
Nowa kolekcja Ośrodka Garncarskiego MEDYNIA rozwija tę ideę, łącząc współczesną ceramikę z elementami metaloplastyki artystycznej-finezyjnymi strukturami drutu i blachy, które nie tylko podtrzymują, lecz także podkreślają formę naczynia. Metal nie jest tu jedynie wzmocnieniem, ale partnerem dialogu: kontrastuje z matową gliną, wprowadza światło i refleks, tworząc opowieść o harmonii między kruchością a siłą, tradycją i nowoczesnością.
Zaprezentowane naczynia powstały w efekcie współpracy ceramików, garncarzy trzech pokoleń oraz artysty metaloplastyka. Formy wytoczone zostały na kołach garncarskich i ukształtowane ręcznie, a następnie poddane wypałom; tradycyjnemu, typowemu dla ośrodka medyńskiego wypałowi redukcyjnemu, w piecu opalanym drewnem, oraz alternatywnemu- w technice raku.
Kolekcja łączy tradycyjne rzemiosło z autorską wizją, a już sam proces jej powstawania podkreśla unikatowy charakter każdej formy.
